8. Nie widzą za to swojego nosa ani niczego, co jest bezpośrednio przed nimi – na przykład leżącej na podłodze karmy. Są bowiem dalekowidzami: bez trudu dostrzegą to, co znajduje się w odległości blisko 40 metrów.

9.  Specyficzna budowa kocich pazurów, które wygięte są tylko w jedną stronę sprawia, że kot łatwo i chętnie wejdzie na drzewo – ale nie będzie już umiał z niego zejść.

10. Przeciętny kot przesypia 2/3 swojego życia.

11. Ciało  kota jest niezwykle elastyczne – znajduje się w nim aż 230 kości (u człowieka 206), z czego aż 53 luźno połączonych kręgów jest w kręgosłupie (dlatego jest on tak giętki). Z kolei aż 23 – czyli 10 proc. wszystkich kości jest w samym ogonie.

12. Kot nie jest w stanie przeżuć dużych kawałków pokarmu, gdyż jego szczęka nie porusza się na boki. Dlatego karma dla kota powinna być dokładnie podzielona na małe kawałeczki.

13. Kocice są prawo-łapkowe, kocury natomiast zazwyczaj używają swojej lewej łapki.

1. Większość dorosłych kotów nie może pić mleka, gdyż koty z reguły tracą zdolność trawienia laktozy wówczas, gdy zaczynają jeść stałe pokarmy – aktywność laktazy, enzymu rozkładającego laktozę, maleje począwszy od 8 tyg. życia kotów. Miseczka mleka krowiego może wywołać silną biegunkę, wzdęcia i bóle brzucha, doprowadzając do groźnego dla życia odwodnienia.

2. Koty nie mają obojczyka, dzięki czemu mogą wcisnąć się w każdy otwór, przez który przechodzi ich głowa.

3. Koty wykorzystują swoje wąsy by sprawdzić, czy przejście jest na tyle szerokie, że się w nim zmieszczą.

4.  Koty mają trzy powieki – trzecia jest zwykle widoczna w rogu oka w postaci malutkiego trójkącika jasnej (białawej lub lekko różowej) tkanki. Zapobiega wysychaniu oka i połowicznie przymyka się wtedy, gdy kot jest chory.

5. Dzięki temu, że w kocim uchu są aż 32 mięśnie kontrolujące ruchy ucha zewnętrznego (u ludzi jest ich tylko 6), kot może poruszać każdym uchem osobno i niezależnie od siebie obracać je aż o 180 stopni.

6. Nie ma dwóch identycznych kocich nosów – każdy z nich jest tak unikalny, jak u ludzi linie papilarne i daje inny odcisk.

7. Koty mogą dosłownie „smakować” zapachy, mają bowiem dodatkowy, szósty zmysł: połączenie węchu i smaku. Zawdzięczają go tzw. organowi Jacobsona, który umieszczony jest w górnej części podniebienia – gdy kubki smakowe na języku wyczują cząsteczki zapachu, organ Jacobsona wysyła do mózgu impulsy neurologiczne.